Σχέδιο από το εσώφυλλο 16 σέλιδου βιβλίου κόμικ “Παπούτσι από τον τόπο σου”
Μια ελληνική έκφραση, που αποκτά νόημα σε περιόδους της ιστορίας που μια κρίση ή κάποιο άλλο γεγονός οδηγεί νέους ανθρώπους να μεταναστεύσουν. Σε μια τέτοια περίοδο που μετακινούνται άνθρωποι βίαια, που δέν είχαν την ανησυχία αυτή της αλλαγής τόπου, δημιουργείται αυτό το κενό που εμμέσως περιγράφει η παροιμία.
Παίρνοντας κυριολεκτικά αυτή την μεταφορά δημιουργείται η δυναμική για μια ιστορία που έχει έντονο εικονογραφικό ενδιαφέρον. Το ιδανικό υλικό για κόμικς!
Μετά είναι θέμα αισθητικών ισορροπιών για το πόσο ρεαλιστικό ή όχι κατά τα άλλα θα είναι αυτό το σύμπαν και φυσικά πώς θα μπούν στην ιστορία οι εμμονές και οι εμπειρίες του δημιουργού που θα δώσουν την τελική υφή βιώματος που θα κάνει την ψευδαίσθηση αποτελεσματική. Έτσι προκειμένου να βάλω το βίωμα και μήν έχοντας την εμπειρία της μετανάστευσης τοποθέτησα την ιστορία μου στο εδώ και στο τώρα που για μένα ήταν το κέντρο της Αθήνας και η πλατεία Εξαρχείων όπου κοντά έμενα μέχρι πρόσφατα. Έβαλα τον χαρακτήρα μου να είναι κάποιος σχετικά νέος που ήδη όμως είναι κάποια χρόνια στο εξωτερικό και επιστρέφει για λίγες μέρες έχοντας όμως χάσει την συνέχεια του τόπου του. Ο έρωτας φυσικά δίνει τη λύση , ενώ λεκτικά και οπτικά παράδοξα υπενθυμίζουν στον αναγνώστη σε όλη τη διάρκεια ότι παρακολουθείς μια μεταμορφωμένη πραγματικότητα, απενοχοποιώντας και ελαφραίνοντας την ιστορία.
